I gdzie się mieści Tatr najwyższy grzbiet,
I jakie nosił król Sobieski imię,
Że „rzekę” trzeba pisać przez „er zet”…
Za to, że wiemy, co Kopernik zdziałał
I ile to jest siedem razy trzy…
Gdzie Rzym, gdzie Krym, gdzie
Niedźwiedzica Mała….
Że rok ma trzysta sześćdziesiąt pięć dni…
Że tak dokładnie pamiętamy przecież
O tym, że woda przy stu stu stopniach wrze,
Że polskie statki płyną z portu Szczecin,
Że na wieży Mariackiej Strażak
w trąbkę dmie…
Za to wszystko, co jeszcze dla nas tajemnicą
Za to składamy Wam dziś wiele życzeń,
Z nimi jesienny, najpiękniejszy kwiat!
Tadeusz Śliwiak "Kwiaty dla nauczycieli"
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Zapraszam:)